خداوند در خاک قدرت پاک کنندگی و ضدّ عفونی بسیار نیرومندی قرار داده، و مقرّر فرموده هر لاشه ای که در درون خاک قرار گیرد، آن را تجزیه کند، نابود کند، و موادّ آلی آن را در خود هضم کرده به مصرف گیاهان برساند. این لاشه ها باید با مادّه (استرپتوواریسین) و دیگر موادّ نیرومند موجود در خاک ضدّعفونی شوند و موادّ آلی آن تجزیه شده، به مصرف گیاهان برسد تا از افسردگی نباتات جلوگیری کند.
ولی اگر پیکر پاک پیامبران، امامان، شهیدان، صالحان و دیگر بندگان شایسته پروردگار در دل خاک قرار گیرد، اگر خداوند اراده کند به خاک دستور میدهد که تو را براین بنده ام تسلّط نداده ام، او یک عمر از من فرمان برده، هوای نفس را در خود نابود کرده، او پیکرش را از هر گونه آلودگی پیراسته، و هر نوع پلیدی را از خود دور ساخته است، دیگر لزومی ندارد که پیکر او تجزیه شود و از این طریق ضدّ عفونی گردد.
این استثناها در جهان طبیعت بهترین وسیله شناخت پروردگار متعال است.
از برّرسی ابعاد مختلف این استثناها، هر انسان صاحب اندیشه ای به این نتیجه می رسد که این جهان علیرغم این همه علل و معالیل و حرکت همگون و همسوی، زیر نظر خداوند مدیر و مدبّری اداره می شود، که بر هر چیز قیّومیّت دارد و بر همه پدیدههای خُرد و کلان نظارت مستقیم دارد، و اراده او فوق همه علّتها و معلولهاست، دیگر هیچ علّتی بدون اراده او کارگر نیست و هیچ معلولی بدون اراده او پدید نمی آید و به تعبیر قرآن کریم: اَفَمَن هُوَ قائِمٌ عَلی کُلِّ نَفسٍ بِما کَسَبَت - سوره رعد - آیه 33.
آیا سالم ماندن جسد کرامت است؟
ممکن است برخی تصوّر کنند که سالم ماندن جسد مربوط به خاک و هوای آن محلّ است و کرامتی برای صاحب جسد نیست!!!
به نظر ما این تصوّر از حقیقت خیلی فاصله دارد، زیرا:
اوّلاً: در همه مواردی که پیکر بنده صالحی پس از صدها سال تر و تازه پدیدار شده، در چند متری آن صدها جسد در کمتر از یک سال متلاشی شده و در کمتر از 10 سال به پودر مبدّل شده است.
ثانیاً: اگر در موردی خاک و یا هوا مؤثّر باشد از موضوع بحث ما خارج است، اگر جسدی در یخبندان سیبری تر و تازه بماند ربطی به این مقاله ندارد، زیرا ما از اجسادی سخن می گوییم که در زیر آفتاب سوزان نجف اشرف پس از دهها و یا صدها سال تر و تازه مانده است.
ثالثاً: قرآن کریم به مسئله تغییر نیافتن یک شیء در طول زمان اشاره می کند و آن را یکی از نشانه های قدرت خود می شمارد، چنانکه در مورد عُزَیر که صد سال پس از مردنش خداوند او را زنده کرد تا به او نشان دهد که مردگان را چگونه زنده می کند، می فرماید: وَ انظُر اِلی طَعامِکَ و شَرابِکَ لَم یَتَسَنَّة - سوره بقره - آیه 259 ، خداوند در این آیه شریفه با فاسد نشدن و تغییر نیافتن یک شیء در مدّت 100 سال به قدرت خود استشهاد می کند.
پس از تمهید این مقدّمات وقت آن فرا رسیده که ببینیم، چه اجسادی نمی پوسند؟
در حدیث معراج نکات ظریفی از رسول اکرم(ص) روایت شده که قسمتی از آن با موضوع مورد بحث ارتباط دارد، و لذا فرازی را در اینجا می آوریم:
بر فراز درِ ششم بهشت نوشته شده:
- هر کس بخواهد قبرش وسیع باشد مساجد را بنیان نهد.
- هر کس بخواهد جسدش را کرمها نخورند مساجد را جارو بزند و مستمندان را بپوشاند.
- هر کس بخواهد جسدش در قبر تر و تازه بماند و هرگز نپوسد، مساجد رابا فرش بپوشاند.
- هر کس بخواهد جایگاهش را در بهشت ببیند در مساجد مأوی گزیند.
از برّرسی رفتار و کردار کسانی که دارای اجساد جاویدان شدند و پس از صدها سال بر حسب اتّفاق پیکرشان تر و تازه پدیدار گشته و سیره عملی آنها به دست ما رسید، نتایجی بدست آمد؛ که این بزرگواران به اعمال شایسته ذیل مواظبت داشته اند:
1- مداومت بر غسل جمعه.
2- مداومت بر نماز شب.
3- مداومت بر تلاوت قرآن.
4- مداومت بر زیارت عاشورا.
5- مداومت بر زیارت جامعه.
6- مواظبت بر طهارت دائم.
7- رسیدن به حوائج مردم.
8- شرکت فعّال در مجالس عزاداری.
9- تلاش برای تعظیم شعائر اسلامی.
10- رازداری و تلاش برای حفظ آبروی مردم.
11- مواظبت بر نماز اوّل وقت.
12- زهد پیشگی و پرهیز از سهم امام(ع) در حال استحقاق.
شاید همه اینها در نپوسیدن بدن مؤثّر باشد ولی ما مدرک و روایتی بر تأثیر این اعمال بر تازه ماندن اجساد نداریم، بلکه این ها را از سیره عملیافرادی که جسدشان نپوسیده است گِرد آوردیم
حمایت از فلسطین زود باشید همین حالا!